Yağmur ve Sen

YAĞMUR VE SEN
Dışarıya yağmur
Yüreğime hasret
Fikrime sen
Nasıl yağıyorsunuz
Üçünüz birden bir bilsen....



Yağmurdan kaçanlar ve yağmura koşanlar
Tam ortasında bu çelişkinin ben!
Gözyaşlarım yağmura karışıp - düşer bir fidanın toprağına
Sonra boy verir sevdamın darağacı

Dışarıda çıldırasıya yağan yağmur 
Islatmıyor caddeyi; 
Hasretinin yüreğimi, 
Fikrinin aklımı ıslattığı kadar...

Bir yıldız tutarım gecenin karanlığında
Ne sen bunu bilirsin nede yıldızlar
Yıldızlar kadar uzak olsan da bana
Gökyüzü kadar büyüktür sevdam...

Bu sevdanın mağdur kalacağını bilsem de
Ki mağdur kalan sadece sevdam değil yüreğimde!
Yine de yüreğimde eksilmez umudun
Gökyüzü güneş yangını bir hisle sarsa da bedenimi

Hükümsüz bir sevdanın sanık sandalyesindeyken ben
Bilmezdim gözlerinde müebbet yiyeceğimi...
Hükümsüz sevdam, bırakma beni hasretinin kıyısında 
Ya al götür beni derinliklerine ya da vurma dalgalarını üzerime

Artık anla ve dinle yüreğimi;
Gitme, gitme benden uzağa
Uzadıkça hasretin 
Buz tutar yüreğim...

Şiir : Musa Çelik
Seslendirme : Mert Topuz